بازی Death Stranding 2: On the Beach جهش گرافیکی عظیمی نسبت به نسخه اصلی دارد

جدیدترین عنوان Kojima Productions یک موفقیت گرافیکی دیگر است که قدرت PlayStation 5 و موتور Decima را به نمایش می‌گذارد. با من همراه باشید تا جزئیات این پیشرفت فوق‌العاده را برایتان شرح دهم.

پس از سال‌ها انتظار و ماه‌ها تبلیغات گسترده، سرانجام Death Stranding 2: On the Beach از استودیوی محبوب Kojima Productions در تاریخ ۵ تیر ۱۴۰۴ برای PS5 منتشر شد.

هر چه درباره نسخه اصلی Death Stranding، شخصیت‌ها، جهان‌سازی یا داستان آن بگویید، از نظر قدرت گرافیکی تعداد کمی از عناوین می‌توانستند با درخشش آن رقابت کنند. این که Kojima Productions تمام این‌ها را روی PlayStation 4 به انجام رساند، این موضوع را چشمگیرتر کرده است. حتی با عرضه نسخه PC و Director’s Cut که بازی را به PS5 آورد، نسخه اصلی همچنان یکی از بهترین بازی‌های بصری تمام دوران باقی مانده است. در ادامه تغییرات و تفاوت‌های دنباله‌ی Death Stranding را شرح می‌دهیم:

جزئیات شهر و فضای بازی Death Stranding 2: On the Beach

با وجود کیفیت بصری چشم‌نواز نسخه‌ی اول، Death Stranding 2: On the Beach نه تنها در سطحی دیگر قرار دارد، بلکه چندین برابر چشمگیرتر است. هر دو عنوان از موتور Decima متعلق به Guerrilla Games استفاده می‌کنند و در حالی که ویژگی‌های فنی (و محدودیت‌های) آن همچنان در دنباله اعمال می‌شود، تیم توسعه تمام تلاش خود را به کار برده تا تجربه را از هر نظر ممکن ارتقا دهد. بدون مقدمه بیشتر، بیایید به تفاوت‌های گرافیکی بین این دو عنوان و آنچه باعث برجسته شدن دنباله می‌شود، بپردازیم.

در‌عین‌حال که بازی اول بازیکنان را در سفر به یک کشور واحد دنبال می‌کرد، محیط‌ها و اقلیم‌های منحصربه‌فردی نیز ارائه می‌داد (بدون در نظر گرفتن مکان‌های غیرزمینی یا مناطق پوشیده از قیر). پوشش گیاهی، آبدره‌ها، آبشارها و برف قطعاً برجسته بودند و با وجود شوخی‌های مداوم درباره «ایسلند پساآخرالزمانی»، همچنان تجربه‌ای کاملاً خیره‌کننده بود. با‌این‌حال، جای تعجب نیست که Death Stranding 2 از هر نظر از آن پیشی می‌گیرد.

این بار دو مکان اصلی وجود دارد –مکزیک و استرالیا– که هر کدام نقش مهمی در داستان ایفا می‌کنند. Kojima Productions تنوع گسترده را مدت‌ها قبل از عرضه برجسته کرده بود و این موضوع با توجه به انواع مختلف پوشش گیاهی، گیاهان، توده‌های آبی، بافت‌های صخره‌ای، مواد معدنی و حیوانات وحشی و همچنین جزئیات بسیار بیشتر بافت‌ها کاملاً آشکار است.

اگر این تغییرات تأثیر قابل‌توجهی بر گیم‌پلی نداشت، همه این‌ها بی‌فایده می‌بود، اما به‌نظر می‌رسد تیم توسعه واقعاً به جنبه تحویل سری پرداخته و مسیرهایی که بازیکنان طی می‌کنند را تازه کرده است. ارتفاعات متنوع و زمین‌های ناهموارتر برخی از این روش‌ها هستند، اما تأکید بیشتری بر عمودیت (Verticality) وجود دارد. اگر فکر می‌کنید بازی اصلی تجربه‌ای فراموش‌نشدنی در فتح قله‌های صخره‌ای یا تماشای منظره با تمام گوشه‌ها و اسرار بالقوه‌اش ارائه می‌داد، On the Beach از نظر مقیاس، دقت و واقع‌گرایی محض در سطح دیگری است (و این قبل از در نظر گرفتن جلوه‌های آب‌وهوایی است).

نورپردازی

با توجه به موتور Decima، امید چندانی به استفاده این دنباله از نورپردازی گلوبال یا سایه‌های ردیابی‌شده با ری‌تریسینگ نبود. سیستم نورپردازی همچنان نسبتاً پویا است و با چرخه جدید روز و شب ترکیب می‌شود تا گذر زمان را به شکلی نسبتاً واقع‌گرایانه نشان دهد. ترکیب انواع طراحی‌ آسمان‌های (Sky Box) متنوع‌تر، تغییرات اقلیمی منحصربه‌فرد و تنوع زیست‌بوم‌ها، زیبایی نورپردازی را به نمایش می‌گذارد. این موضوع در محیط‌های داخلی نیز مشهود است، از جمله در پناهگاه Sam در ساعات ابتدایی یا هنگام مبارزه با شخصیت جدید Neil در محیطی غیرزمینی با جرقه‌ها و آتش‌بازی‌هایی که همه‌جا در جریان است.

مدل‌های شخصیت

احتمالاً برجسته‌ترین بهبود که برای کسانی که نسخه اصلی را بازی نکرده‌اند بلافاصله قابل تشخیص نیست، مدل‌های کاراکترهاست. کاراکترهای Death Stranding از قبل بسیار شگفت‌انگیز به نظر می‌رسیدند، به‌ویژه با توجه به جزئیات مو، پوست و کیفیت مواد لباس. Death Stranding 2: On the Beach هر جنبه‌ای را به‌طور جامع بهبود می‌بخشد، چه در بافت‌های پوست – که منجر به لک‌ها، چین‌وچروک‌ها و موهای صورت با جزئیات بیشتر می‌شود – و چه در فیزیک واقع‌گرایانه‌تر در حرکات موها.

مدل‌ شخصیت‌ها نیز جزئیات بیشتری دارند، به‌ویژه در بافت پارچه‌ها. این که همه این‌ها با نورپردازی بهبودیافته، که طبیعی‌تر و انسانی‌تر به نظر می‌رسند، تقویت شده، امتیاز دیگری برای دنباله سری دث استرندینگ است. این موضوع کیفیت مواد را بسیار بیشتر برجسته می‌کند، چه در چرم فرسوده کیف‌ها و چه در کت‌وشلوار و خطوط موی Dollman.

پویانمایی چهره‌ها

استودیوی جذاب Kojima Productions همیشه به خاطر انیمیشن‌های چهره‌ای درجه یک خود شناخته شده است و Death Stranding 2: On the Beach نیز از این قاعده مستثنی نیست. کات‌سین‌ها، همان‌طور که انتظار می‌رود، جایی هستند که این انیمیشن‌ها بیشترین درخشش را دارند و با کیفیت بهبودیافته چشم‌ها و بافت‌های پوست طبیعی‌تر، تقویت شده‌اند. این ویژگی‌ها شخصیت‌پردازی کاراکترها را بسیار بیشتر نمایان می‌کنند، به‌طوری که Fragile مرموزتر به نظر می‌رسد و Higgs حتی دیوانه‌وارتر (البته اگر آرایش دلقک‌مانند او به‌تنهایی کافی نبود). بار دیگر، تفاوت ممکن است بدون مقایسه با نسخه اصلی خیلی آشکار نباشد، اما با توجه به تمام ظرافت‌های موجود در حالات چهره و اینکه همه‌چیز چقدر واقع‌گرایانه به‌نظر می‌رسد، Death Stranding 2 یک دستاورد شگفت‌انگیز است.

جلوه‌های بصری آب‌وهوایی

اینکه از نظر جلوه‌های آب‌وهوایی، Death Stranding 2 از نسخه قبلی خود پیشی گرفته است جای تعجب ندارد. البته این به معنای ناموفق بودن نسخه اصلی در این زمینه نیست؛ زیرا نمایش Timefall و دانه‌های برف در آن بسیار خوب اجرا شده بود؛ به‌ویژه در نحوه تعامل آن‌ها با محیط. On the Beach همه این‌ها را حفظ کرده و پدیده‌های آب‌وهوایی جدیدی مانند طوفان‌های شنی اضافه می‌کند که به‌طور واقع‌گرایانه کاراکترها، وسایل نقلیه و محیط را پس از آن در گردوغبار فرو می‌برند.

تماشای شعله‌ور شدن آتش‌ها، که باعث پخش و بالا رفتن دود می‌شود، در حالی که درختان به‌طور طبیعی فرومی‌ریزند، نیز شگفت‌انگیز است. مه و دیگر جلوه‌های حجمی نیز به شکلی فوق‌العاده اجرا شده‌اند و در ترکیب با نورپردازی، فضایی کاملاً متفاوت ایجاد می‌کنند که در‌عین‌حال، حس‌و‌حال و اتمسفر آیکانیک Death Stranding را حفظ می‌کنند.

دیگر تغییرات قابل توجه

برای کسانی که تا به امروز حتی ذره‌ای از گیم‌پلی را ندیده‌اند، آماده باشید تا از گستره‌ی دید (Draw Distance) بازی شگفت‌زده شوید. این ویژگی واقعاً مقیاس عظیم محیط را برجسته می‌کند؛ به‌ویژه که هیچ افتی در سطح جزئیات وجود ندارد (با بررسی دقیق). همان‌طور که قبلاً ذکر شد، از ری‌تریسینگ استفاده نشده است، حتی برای انعکاس‌ها روی سطوح براق یا توده‌های آبی. با‌این‌حال، Death Stranding 2: On the Beach با استفاده‌ی چشمگیر از انعکاس‌های فضای صفحه، این کمبود را جبران می‌کند.

فیزیک آب این‌بار واقع‌گرایانه‌تر است و به‌طور طبیعی جریان دارد؛ به‌ویژه در سیل‌های ناگهانی که امواج روی یکدیگر می‌غلتند (و روی Sam، اگر در سیل گرفتار شوید). تغییر شکل زمین یکی دیگر از عناصر قابل‌توجه حلقه گیم‌پلی است که می‌تواند مسیرها را به‌طور قابل‌توجهی تغییر دهد و اگر مراقب نباشید، روند کاوش را مختل کند. تماشای وقوع یک بهمن یا ریزش سنگ ناشی از زلزله، که سنگ‌ها به‌طور واقع‌گرایانه روی یکدیگر می‌غلتند و در مسیر گردوغبار ایجاد می‌کنند، تجربه‌ای کاملاً متفاوت و هیجان‌انگیز است.

جمع بندی

درست زمانی که به‌نظر می‌رسید این نسل از نظر کیفیت گرافیکی کاملاً به اوج خود رسیده، Death Stranding 2: On the Beach از راه می‌رسد و انتظارات را فراتر می‌برد، بزرگ‌ترین شگفتی این است که جهش در کیفیت بصری نسبت به بازی اول چقدر قابل‌توجه و خیره کننده است. همه‌چیز، از مدل‌های کاراکترها و حالات چهره آن‌ها گرفته تا تنوع محیطی و توجه به جزئیات؛ ترکیب زمان روز، آب‌وهوا و اتمسفر با نورپردازی فوق‌العاده و سیستم‌های ذرات همراه با تغییر شکل زمین، تجربه‌ی بصری درخشان و حیرت‌آوری را خلق می‌کنند. این‌که همه‌ی این‌ها روی PS5 پایه با ۶۰ فریم بر ثانیه به‌دست آمده، بسیار شگفت‌انگیزتر است!

در حالی که موتور Decima همچنان پس از این همه سال تأثیرگذار است، شگفت‌آور است که Death Stranding 2: On the Beach تا چه حد در کیفیت بصری، حتی بدون ویژگی‌هایی مانند ری‌تریسینگ، به موفقیت دست یافته است. درست است که این یک نمایش گرافیکی کاملاً بی‌نقص نیست، اما برای طرفداران نسخه اصلی، تکامل بصری و جهت‌گیری هنری به‌تنهایی ارزش خرید را دارد و بار دیگر استودیوی Kojima Productions و در رأس آن Hideo Kojima را به‌عنوان استاد این حرفه تثبیت می‌کند.

نظر شما درباره این خبر چیست؟ آیا شما در حال تجربه‌ی این بازی هستید؟ اورگیم را همراهی کنید و نظرات خود را از طریق بخش کامنت‌ها با ما به‌اشتراک بگذارید.